Kötülük

Dostum dediğini koysan eleğe
Salla hele üstte kaçı kalıyor
Elenip dökülür hepsi dibine
Bin tanede ancak üçü kalıyor

Zarar gelmez sana hakiki mertten
Sırtını dönsen de vurmaz ki sırttan
Yüzüne gülse de konuşur arttan
Kafasını örtse kıçı kalıyor

Toplaşırlar iyi günde yemeye
Dikkat etsen içindeki sem’eye
Dil bile utanır adam demeye
Dışı bozuk kinli içi kalıyor

Dene ister isen yüzüne bakma
Senden kötü yoktur hazırdır tekme
Fırsatçı kişinin derdini çekme
İyiler gidiyor piçi kalıyor

Olmazsa başlarlar çamur atmaya
Ne söylesen mecbur kalır yutmaya
Erkek dersin sanki Ayşe Fatma’ya
İnsanlık ölürken hiçi kalıyor

Her tecrübe doğar bir kötülükten
Deneyen kazanır zar kötülükten
BEKİR diyor uzak dur kötülükten
Özde insanlığın tacı kalıyor


Not: Bu şiir Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) tarafından aktarılmıştır.

Bu Şiiri Arkadaşınıza Tavsiye Edebilirsiniz                                                 Yazdır

Şiir Hakkında Görüş/Hata/Düzeltme Bildirmek İstiyorum

[<<-Geri ]